Od kilku lat można znaleźć piękne zdjęcia własnoręcznie robionych lasów w słoiku. Miniaturowe lasy przypadną do gustu wielbicielom zieleni, a ich własnoręczne wykonanie przyniesie wiele satysfakcji. Przekonaj się sam, jak łatwe to jest!

Jak zrobić las w słoiku?

Do wykonania zielonego lasu w szklanym naczyniu wykorzystuje się rośliny takie jak: paprocie, pieniążek, niedośpian, skrzydło kwiat, fikus pnący, widliczka, bluszczyk, fitonia, hedera, palma areca, palma koralowa, dawalia czy zanokcica.

Jako uzupełnienie przestrzeni wykorzystuje się również mchy – szczególnie popularny jest chrobotek reniferowa ty. Pamiętaj, że wszystkie mchy w Polsce są po ochroną, więc nie możesz zbierać ich na spacerze! Natomiast nie ma problemu z ich zakupem w sklepach ogrodniczych.

Zanim jednak posadzisz wybrane rośliny, trzeba przygotować dla nich podłoże według poniższej instrukcji:

• Przygotuj słój, keramzyt ogrodniczy, węgiel aktywny, ziemię uniwersalną, 100 ml przefiltrowanej lub przegotowanej wody i ewentualnie ozdobne kamyczki i inne ozdoby (kamyki, szyszki, muszelki, korę drzew, figurki i inne).
• Słój należy najpierw dokładnie umyć wodą z detergentem i dokładnie osuszyć.
• Dno wyłóż warstwę keramzytu ogrodniczego o grubości 3-4 cm. Będzie zbierała nadmiar wody oraz zapewni powietrze korzeniom.
• Następnie połóż warstwę rozdrobnionego węgla aktywnego. Służy ona filtracji wody.
• Ziemię można położyć warstwowo, na przemian z ozdobnymi kamyczkami. Wygląda zależy od Twojego gustu.
• Czas na sadzenie. Zrób delikatne wgłębienia w warstwie ziemi w słoiku. Wyjmij rośliny z osłonek i posadź we wgłębieniach. Uklep ziemię wokół roślinek.
• Połóż mech (jeśli też go sadzisz) oraz ozdoby.
• Jeśli Twój słoik można szczelnie zamknąć, dodaj pozostałą część wody i zamknij go. Naczynie postaw w zacienionym lub częściowo nasłonecznionym miejscu.

A może inaczej

Podany przepis to uniwersalna baza dla lasu podobnego do tego, który rosną w naszym klimacie. Jak zrobić inny las w słoiku? Inne rośliny będą potrzebowały jednak innych warunków.

Popularne naczynia z sukulentami (kaktusami, aloesami czy gruboszami) nie wymagają dużo wilgoci. Dlatego zamiast mchu kładzie się drobne kamyki, a słój powinien być stale otwarty.

Inne warunki wymagają też storczyki, które stworzą piękne kwitnące lasy. Do ich posadzenia wykorzystaj zamiast ziemi keramzyt ogrodniczy lub korę do storczyków. W sklepach ogrodniczych łatwo znaleźć odmiany mini, które zmieszczą się nawet do słoików o standardowym rozmiarze.

Utrzymanie

Las w szczelnie zamkniętym słoiku powinien zachowywać się jak mały, zamknięty ekosystem – woda wędruje w zamkniętym obiegu, a roślinom wystarcza jedynie odrobina światła.

Dla nas oznacza to, że w idealnych warunkach nie musimy ingerować w życie naszego lasu w słoiku.

Aby osiągnąć ową równowagę, na początku warto obserwować, czy w naczyniu znajduje się odpowiednia ilość wody. Zmiana koloru ziemi czy mchu będą pierwszymi sygnałami, że las należy podlać. Warto dodawać niewielkie porcje wody.

Nasz las w słoiku reprezentuje runo leśne. W tej części lasu zazwyczaj jest cieniście, nie dociera zbyt wiele światła. Dlatego postaw swój las w cieniu lub półcieniu. W ciągu roku możesz zmienić miejsce – w zimie postaw las w słoju bliżej okna, w lecie dalej.

W pewnym momencie Twój las może przestać rosnąć. Może to wynikać z małej ilości miejsca lub zbyt dużego stężenia dwutlenku węgla (on też się gromadzi w ekosystemie). Są to procesy naturalne. Jeśli chcesz, możesz co jakiś czas otworzyć słój, aby dostarczyć świeżego powietrza, czy przesadzić rośliny do większego naczynia. Musisz przy tym pamiętać o ponownym zapewnieniu wszystkich elementów potrzebnych Twojemu lasowi w słoiku.

Bez względu na to jaki las stworzysz, ten kawałek zieleni z pewnością ucieszy oczy i sprawi przyjemność.

Ogród, który przynosił nam tak wiele radości w letnie dni, i w który na wiosnę włożyliśmy wiele pracy, wymaga odpowiedniego przygotowania do zimy. W odpowiedni sposób trzeba zadbać o poszczególne gatunki roślin. Dlatego zanim na dobre znikniesz ze zmrożonego ogrodu sprawdź jak zabezpieczyć rośliny na zimę.

Ochronie wymagają przede wszystkim rośliny młode, gatunki pochodzące z cieplejszych krajów, niedawno zasadzone czy po prostu wrażliwe odmiany. Ważny jest czas, w którym zaczniemy je okrywać. Nie można tego zrobić zbyt wcześnie, ponieważ przy wyższej temperaturze mogą ponownie wejść w wegetację, a to je tylko osłabi. Dlatego rośliny należy zabezpieczyć dopiero wówczas, gdy od kilku dni utrzymuje się temperatura do minus pięciu stopni Celsjusza.

Czym zabezpieczyć rośliny przed mrozem?

Potrzebne są do tego oddychające i przepuszczające wodę materiały. Nie należy stosować zatem folii, która może sprawić, że rośliny zachorują, przegrzeją się lub nawet zaczną gnić. Do ochrony warto zatem zastosować na przykład: agrowłókninę, słomę, siatkę cieniującą, jutę, stroisz, suche liście czy korę sosnową.

Naturalne sposoby zabezpieczające rośliny na zimę?

Jeśli masz w ogrodzie suche liście i patyki – wykorzystaj je. Nadadzą się do ochrony korzeni, ale również miejsc, w których wcześniej zasadzone były cebulki, kłącza i bulwy wrażliwe na zimno. Należy jednak pamiętać, żeby nie okrywać nimi roślin zimozielonych. Niskie krzewy natomiast można osłonić stroiszem, czyli iglastymi gałązkami, na przykład świerkowymi. Ten naturalny materiał wspaniale osłoni rośliny przed wiatrem, ciężarem śniegu czy nawet przed słońcem. Jeśli na działce mamy owocowe drzewka, można osłonić je słomą ustawioną w pionie, czyli tzw. chochołem. Do tego nada się również wiklinowa mata. Przy niektórych gatunkach krzewów można usypywać również kopczyki z ziemi i kompostu. Jutą natomiast okrywamy krzewy i nieduże drzewa.

Jak wykorzystać agrowłókninę?

Materiał ten jest tani, twardy, trwały i wielorazowy, dlatego tak chętnie wykorzystywany przy zabezpieczaniu roślin na zimę. Można go mocować na różne sposoby. Wysokie krzewy należy przewiązać sznurkiem, a przy ich podstawie usypać kopczyk pokryty liśćmi lub korą. W ten sposób zabezpieczamy korzenie. Dopiero wtedy owijamy roślinę agrowłókniną i również delikatnie przewiązujemy sznurkiem, aby materiał nie poluzował się. Materiał ten doskonale nada się do nakładania go na zbudowane wcześniej stelaże. W ten sposób ochronimy średniej wysokości nasadzenia. W przypadku warzywniaków i niskich roślin przykrywamy je agrowłókniną, którą po bokach przybijamy kołkami, a na środku, na krzyż przewiązujemy sznurem, aby materiał nie latał na wietrze.

W ten sposób rośliny zabezpieczone na zimę świetnie poradzą sobie w chłodzie i będą cieszyć nasze oczy wiosną. Należy tylko pamiętać, aby osłony zdjąć, kiedy tylko zrobi się ciepło.